เลขที่อนุมัติ ฆสพ.สบส. 7542/2565

โรคหัวใจไม่ใช่แค่ของคนสูงวัย! คนวัยทำงานก็เสี่ยงโดยไม่รู้ตัว

โรคหัวใจไม่ใช่แค่ของคนสูงวัย! คนวัยทำงานก็เสี่ยงโดยไม่รู้ตัว

เมื่อนึกถึง “โรคหัวใจ” หลายคนมักเชื่อว่าเป็นโรคของผู้สูงอายุหรือผู้ที่มีโรคประจำตัวมานาน แต่ความจริงแล้ว โรคหัวใจกลับค่อย ๆ คืบคลานเข้าหาคนวัยทำงานมากขึ้นทุกปี จากสถิติพบว่า คนอายุ 30–50 ปี กลายเป็นกลุ่มเสี่ยงสำคัญที่มีแนวโน้มเป็นโรคหัวใจเร็วขึ้น ทั้งจากความเครียดสะสม การนอนพักผ่อนไม่เพียงพอ พฤติกรรม และการกินอาหารที่มีไขมันสูงโดยไม่รู้ตัว

พฤติกรรมแบบไหนที่เร่งให้หัวใจพังเร็ว

  • เครียดเรื้อรังจากงานหรือชีวิตส่วนตัว
    ส่งผลให้ฮอร์โมนความเครียดสูงขึ้น ทำให้ความดันโลหิตและอัตราการเต้นหัวใจผิดปกติ
  • นอนน้อย / พักผ่อนไม่เพียงพอ
    การนอนน้อยทำให้ระบบประสาทอัตโนมัติเสียสมดุล เสี่ยงต่อภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ
  • นั่งทำงานต่อเนื่องนานโดยไม่ขยับตัว
    เพิ่มความเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือด รวมถึงทำให้ระบบเผาผลาญลดลง
  • กินอาหารไขมันสูง เค็มจัด หวานมาก
    เร่งให้เกิดไขมันอุดตันในหลอดเลือดหัวใจโดยไม่รู้ตัว
  • สูบบุหรี่ / ดื่มแอลกอฮอล์ประจำ
    ทำให้หลอดเลือดแข็งตัวเร็ว และหัวใจต้องทำงานหนักมากขึ้น

สัญญาณเตือนที่ไม่ควรมองข้าม

  • แน่นหน้าอก หรือเจ็บหน้าอกเฉียบพลัน
  • เหนื่อยง่ายผิดปกติ โดยเฉพาะเวลาขึ้นบันไดหรือออกแรง
  • ใจสั่น หัวใจเต้นเร็วหรือเต้นไม่สม่ำเสมอ
  • ขาบวม เท้าบวม โดยไม่มีเหตุชัดเจน
  • เวียนหัว หน้ามืด เป็นลมง่าย

แม้อาการเหล่านี้จะไม่ได้เกิดเฉียบพลันเหมือนในภาพจำของโรคหัวใจ แต่หากเกิดบ่อย หรือเกิดร่วมกัน ควรเข้ารับการตรวจประเมินโดยแพทย์ทันที

แนวทางลดความเสี่ยงโรคหัวใจในคนวัยทำงาน

  • พักผ่อนให้เพียงพออย่างน้อยวันละ 6–8 ชั่วโมง
  • หมั่นออกกำลังกายสม่ำเสมอ เช่น เดินเร็ว ว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน
  • หลีกเลี่ยงอาหารทอด น้ำตาลสูง และลดการบริโภคโซเดียม
  • จัดการความเครียดด้วยวิธีที่เหมาะกับตนเอง เช่น นั่งสมาธิ ฟังเพลง หรือพูดคุยกับคนที่ไว้ใจ
  • ตรวจสุขภาพหัวใจประจำปี โดยเฉพาะหากมีประวัติครอบครัวเป็นโรคหัวใจ

อย่ารอให้หัวใจส่งสัญญาณเตือนรุนแรงก่อนค่อยใส่ใจ เพราะในยุคที่การใช้ชีวิตของคนวัยทำงานเต็มไปด้วยความเร่งรีบ ความเครียด และพฤติกรรมที่ทำลายสุขภาพโดยไม่รู้ตัว โรคหัวใจอาจไม่ใช่เรื่องของ “วัยชรา” อีกต่อไป แต่เป็นเรื่องของ “วันนี้” ที่เราต้องเริ่มดูแลตัวเองให้ทันก่อนสายเกินแก้